دیوارهای جدا کننده
مرور ساختار
دیوارهای جداکننده، دیوارهای غیر باربری هستند که برای تقسیم فضاهای داخلی ساختمان استفاده می شوند. این ساختارها شامل قاب های فولادی سبک، ساخته شده با مقاطع UوC بوده که صفحات روکش دار گچی در یک یا چند لایه، به وسیله پیچ مخصوص بر روی آن ها نصب می شوند. درزهای میان این صفحات به وسیله نوار و بتونه مخصوص درزگیری شده و بدین ترتیب سطحی یکپارچه حاصل می شود. سطح بدست آمده قابلیت اجرای رنگ، کاغذ دیواری، کاشی و پوشش های دیگر را خواهد داشت. فضای خالی داخل دیوار، امکان استفاده از انواع عایق های حرارتی و صوتی را فراهم نموده و عبور و دسترسی به تاسیسات الکتریکی و مکانیکی را میسر می سازد .
تشریح مزایا
عملکرد لرزه ای مناسب: عملکرد لرزه ای دیوارهای جداکننده، بدون شک مهمترین مزیت این نوع دیوار به ویژه درکشور لرزه خیزی مانند ایران محسوب می شود. دیوارها به خوبی میتوانند در مقابل نیروهای زلزله در امتداد عمود بر صفحه خود مقاومت کند. محاسبات نشان می دهد که دیوارها در برابر شتاب هایی به بزرگی بیش از ۵g مقاومت دارند(این در حالی است که شتاب مبنای طرح در زلزله خیزترین مناطق ایران حداکثر g 35/0 می باشد). این نوع دیوار دارای رفتار میان قابی ایده آل بوده و کاملا انعطاف پذیر میباشد. با اجرای اتصالات مناسب می توان این دیوارها را از قاب های سازه منفک نمود تا از اثرات متقابل بین دیوار و سازه به طور کامل جلوگیری شود. همچنین دیوار دچار شکست انفجاری نشده و آوار بر جای نمی گذارد .
سرعت اجرایی بالا : سرعت اجرایی بالا از ویژگی های اصلی دیوار جداکننده است. همچنین دیوار ها دارای قابلیت رنگ آمیزی بلافاصله پس از خشک شدن بتونه و یا گچ پوششی می باشد که خود در کاهش زمان اجرای پروژه تاثیر گذار خواهد بود. سرعت اجرایی بالا در کاهش هزینه های زمان و بازگشت سریع سرمایه بسیار موثر است .
اجرای بسیار آسان : اجرای ساختارهای خشک تا حدی آسان است که در بسیاری از کشورهای دنیا، افراد معمولی اجزای ساختار را از فروشگاههای مصالح ساختمانی خریداری نموده و با مطالعه دستورالعمل های مربوطه و با استفاده از ابزار ساده، خود نسبت به اجرای آن اقدام میکنند.
دقت بالا در اجرا: به طور کلی ساختارهای خشک، از مصادیق ساخت و ساز صنعتی بناها به شمار می روند. به دلیل روش اجرایی ساده و استاندارد، خطاهای اجرایی و هزینه های ناشی از آن کاهش یافته و عملیات اجرایی با دورریز بسیار کم مصالح و صرفه جویی در مصالح، نیروی انسانی و زمان همراه خواهد بود .
کاهش بار مرده ساختمان: دیوارهای کناف به طور متوسط۶۰ تا ۹۰% نسبت به دیوارهای بنایی سبک تر هستند. به لحاظ اقتصادی، سبک سازی موجب می شود که مخارج تامین ایستایی سازه کاهش یابد. سبک کردن اجزای غیر سازه ای، علاوه بر این که نیروهای جانبی ناشی از زلزله را کاهش می دهد، نیروی قائم ناشی از بار مرده وارده بر ساختمان را نیز کاهش داده، در نتیجه پی و مقاطع مورد نیاز تیر و ستون بسیار بهینه و اقتصادی می گردد.
افزایش سطح مفید بنا:ضخامت حداقل در دیوارهای آجر فشاری و یا بلوک سفالی به طور معمول حدود ۱۵ سانتیمتر می باشد، در حالی که ضخامت حداقل در دیوار حدود ۵/۷ سانتیمتر بوده که اختلاف قابل توجهی است. استفاده از این دیوارها به طورمتوسط باعث افزایش سطح مفید داخل ساختمان به میزان۱۰%خواهد شد .
دستیابی به مشخصات فنی مورد نیاز طراح: رعایت کمیت های مرتبط با فیزیک ساختمان (مانند عملکرد صوتی، عملکرد حرارتی و مقاومت در برابر حریق) و کمیت های مکانیکی (مانندحداکثر ارتفاع مجاز، ظرفیت پذیرش بارهای طره ای و رفتار لرزه ای) نقش بسزایی در ایجاد شرایط آسایش و بهره برداری مناسب از فضا دارند. کمیت های مذکور در کلیه ساختارهای دیوارهای جداکننده مطابق با روش های استاندارد آزمایش شده و از طریق مدارک و اسناد فنی این شرکت ارائه می شود. به علاوه، برای دستیابی به کمیت های خاص، ساختارهای ویژه قابل طراحی می باشند. این ویژگی اجازه می دهد که طراحان و سازندگان، معیارهای فنی مورد نظر خود را در طراحی و اجرای ساختمان پیاده سازی نموده و کمیت های نظیر میزان عبور حرارت و صوت و مقاومت در برابر حریق را تحت کنترل در آورند (امکانی که غالبا برای ساختارهای بنایی وجود ندارد) .
قابلیت ترمیم و تعویض: با استفاده از ابزار ساده می توان دیوارها را به راحتی ترمیم یا قطعات آن را تعویض نمود.
دسترسی و تعمیرات آسان تاسیسات: قرارگیری تاسیسات در فضای خالی دیوار و دفن نشدن آن در داخل دیوار، علاوه بر رفع مسئله خوردگی و کاهش هزینه تعمیرات، دسترسی به تاسیسات و تعمیرات و نگهداری را در مرحله بهره برداری از ساختمان نیز آسان می نماید.
انعطاف معماری بالا: این نوع دیوار قابلیت پذیرش انواع قوس و شکستگی ها را دارا می باشد .
قابلیت اجرا بر روی کف تمام شده: از قابلیت های این نوع دیوار، امکان اجرای آن بر روی کف تمام شده می باشد. این قابلیت، تغییرات آتی معماری بنا را بسیار آسان می نماید .
حمل و نقل آسان و ارزان: مصالح ساختارهای خشک، بسیار سبک و دارای حجم کم بوده که این امر موجب کاهش هزینه های حمل تا کارگاه و تسهیل در جابجایی مصالح در محل کارگاه می شود .
اجرای سطوح وسیع با حداقل مصالح مصرفی : این ویژگی در راستای تحقق توسعه پایدار در حوزه ساختمان سازی بوده و در جلوگیری از هدر رفت منابع فناپذیر معدنی بسیار موثر می باشد .
اجرای ساختار
صفحات روکش دار گچی ( پنل گچی )
این صفحات دارای هسته گچی بوده و سطح و لبه های طولی آن ها با کاغذ پوشانده شده است. صفحات روکش دار گچی در چهار نوع معمولی(RGیاGKB)مقاومت در برابر رطوبت (MRیاGKBI)، مقاوم در برابر حریق (FRیاGKF) و مقاوم در برابر حریق و رطوبت (FMیاGKFI) تولید می شوند. بسته به عملکرد مورد نیاز، در سیستم ها میتوان از انواع صفحات گچی استفاده نمود .
پنل گچی ساده (RG یا GKB): پنل های گچی ساده به طور عمومی در سیستم های ساخت و ساز خشک (مانند دیوارهای جداکننده، دیوارهای پوششی و سقف های کاذب) مورد استفاده قرار می گیرند. این صفحات دارای روکش کرم رنگ می باشند.
پنل گچی مقاوم در برابر رطوبت (MR یا GKBI): پنل هایی هستند که گچ تشکیل دهنده آن ها حاوی الیاف شیشه می باشد. پنل های گچی مقاوم در برابر حریق در محل هایی که نیاز به محافظت در برابر حریق وجود دارد (مانند پوشش ستون ها و تیرهای فولادی) مورد استفاده قرار می گیرند. این صفحات دارای روکش صورتی رنگ
می باشند.
پنل گچی مقاوم در برابر حریق(FR یا GKF): پنل هایی هستند که گچ تشکیل دهنده آن ها حاوی الیاف شیشه می باشد. پنل های گچی مقاوم در برابر حریق در محل هایی که نیاز به محافظت در برابر حریق وجود دارد (مانند پوشش ستون ها و تیرهای فولادی) مورد استفاده قرار می گیرند. این صفحات دارای روکش صورتی رنگ بوده و در امتداد محور میانی پشت آن ها مهر قرمز کناف چاپ شده است.
پنل گچی مقاوم در برابر حریق(FM یا GKFI): پنل هایی هستند که گچ تشکیل دهنده آن ها حاوی الیاف شیشه و مواد مقاوم در برابر رطوبت می باشد. پنل های گچی مقاوم در برابر حریق و رطوبت در محیط هایی که به طور همزمان خواص مقاومت در برابر حریق و رطوبت مورد نیاز باشد (مانند چاه های تاسیساتی)، مورد استفاده قرار میگیرند .
صفحات مسلح سیمانی (آکواپنل )
صفحات مسلح آکواپنل ترکیبی از سیمان پرتلند، پرکننده های ویژه و مواد افزودنی خاص بوده که پشت و رو لبه های طولی آن ها به وسیله شبکه ای از الیاف شیشه مسلح شده است. این صفحات در دو نوع خارجی و داخلی تولید شده که به ترتیب در دیوارهای خارجی (نما) و فضاهای داخلی که در معرض رطوبت با درصد بالا و یا آب ریزی مداوم هستند ( مانند آشپزخانه های صنعتی ، استخر ، سونا ) به کار می روند .
اجزای ساختار
پیچ های اتصال سازه به سازه کناف ( LB–LN ): از پیچ های نوع LN (نوک تیز ) برای اتصال سازه های فلزی با ضخامت تا ۷/۰ میلیمتر به یکدیگر و از پیچ های نوع LB (سر مته دار) برای اتصال سازه ای فلزی با ضخامت بیش از ۷/۰ و کمتر ۲۵/۲ میلیمتر به یکدیگر استفاده می شود (توضیح این که مجموع ضخامت لایه های فلزی را باید در انتخاب نوع پیچ در نظر گرفت). پیچ های LN و LB به ترتیب در طول های ۹ و ۵/۹ میلیمتر عرضه می شوند .
پیچ اتصال سازه به ساختار خشک ( FN ): از پیج های نوع FN (نوک تیز) برای اتصال سازه های فلزی با ضخامت تا ۷/۰ میلیمتر به ساختارهای خشک استفاده می شود. ویژگی این نوع پیچ، سر تخت آن بوده که اجازه می دهد اتصال خوبی میان سازه و سطح زیرین ایجاد شود. اتصال رانر فوقانی دیوار به سقف کاذب، از موارد کاربرد پیچ FN است. توجه شود که پیچ FN، به زیرسازی ساختار خشک متصل می شود(نه به لایه پوششی تنها) . پیچ های FN در طول های ۳۵ و ۶۵ میلیمتر عرضه می شود.
پیج و رول پلاگ : از این عمل برای اتصال استادها و رانر ها به عناصر پیرامونی دیوار استفاده می شود. برای این منظور استفاده از پیچ های گالوانیزه و رول پلاگ با قطر حداقل ۴ میلیمتر توصیه می گردد .
مهارهای ویژه اعضای تو خالی: در صورتی که ایجاد اتصال با یک عضو تو خالی مد نظر باشد، عوامل اتصال گوناگونی ازجمله مهار صلیبی، مهار جمع شونده، مهار حلزونی و قلاب ایکس مورد استفاده قرار می گیرد. نوع عامل اتصال براساس رده بندی بارگذاری و نوع کاربرد تعیین می شود .
مصالح درزگیری
این مصالح شامل نوار درزگیر، نوار چسب جداکننده (ترن فیکس)، سازه یا نوار محافظ گوشه(کرنربید)، بتونه درزگیر (فوگن فولر) و گچ پوششی (ماستیک) می باشد .
نصب دریچه بازدید
دریچه های بازدید ویژه ساختارهای خشک در انواع گوناگون (به لحاظ شکل، ابعاد و خصوصیات عملکردی) تولید و به بازار عرضه می گردند .
روش نصب :
با توجه به ابعاد و موقعیت دریچه و فاصله سازه گذاری، ممکن است دریچه بازدید به صورت ساده یا با تعبیه یک قاب کمکی نصب شود ( قاب کمکی، زمانی مورد نیاز خواهد بود که مسیر استادها قطع شود یا فاصله میان لب قاب دریچه و استادهای مجاور از اندازه مجاز بیشتر باشد). در صورت نیاز، ابتدا قاب کمکی با استفاده از دو قطعه رانر (متصل به استادهای طرفین) اجرا می شود. توجه شود که فاصله آزاد میان لبه قاب دریچه و سازهای مجاور (حداقل در دو لبه هم راستا) باید بیش از ۳۰ و کمتر از ۱۰۰ میلیمتر در نظر گرفته شود .
برای برش محل دریچه بر روی پنل، باید ابعاد قاب پیرامونی دریچه در نظر گرفته شود. برای برشکاری و پرداخت از اره چاقویی و سوهان استفاده می شود .
دریچه در محل خود به نحوی مستقر می شود که لولای آن به سمت پایین قرار گیرد، سپس به وسیله پیچ TB (به فواصل حداکثر ۱۵ سانتیمتر) به پنل نصب می شود.
نکات فنی :
در هنگام انتخاب دریچه بازدید، باید به ضخامت لایه های پوششی توجه نمود .
در سلول های تر، نوع لولای دریچه متفاوت بوده و باید از دریچه سطوح کاشی کاری شده استفاده نمود (در هنگام نصب دقت شود که صفحه متحرک دریچه بازدید به نحوی با کاشی پوشش گردد که بندهای آن با دیوار هماهنگ باشد).
در ساختارهای دارای کد حریق، دریچه بازدید باید از نوع مقاوم در برابر حریق انتخاب و با جزئیات ویژه اجرا شود .
اجرای خروجی تهویه
برای اجرای خروجی تهویه، ابتدا باید یک قاب کمکی با استفاده از قطعات رانر و استاد اجرا نمود .
سپس یک قاب چوبی (ویژه نصب کانال) توسط پیچ به قاب کمکی متصل می گردد .
پس از تکمیل مرحله قاب بندی، نصب پنل صورت می گیرد. برای برش محل دریچه بر روی پنل، از اره چاقویی و سوهان استفاده می شود.
در انتها دریچه به وسیله پیچ یا میخ به قاب چوبی متصل می گردد .
اجرای دیوار قوس دار
اجرای زیرسازی
برای اجرای زیرسازی در دیوارهای قوس دار، در رانرها برش هایی ایجاد می شود تا بدین ترتیب سازه های منعطف حاصل شود. با استفاده از عامل اتصال مناسب، رانرهای برش خورده با فواصل حداکثر ۳۰ سانتیمتر به کف و سقف متصل می شوند. پس از نصب رانرها، استادها با فواصل حداکثر ۳۰سانتیمتر در رانرها قرار گرفته و توسط پانچ در جای خود تثبیت می گردند .
جهت خم کردن صفحات روکش دار گچی و اجرای سطوح منحنی، از روش های زیر استفاده می گردد :
ایحاد قوس به روش خشک
از این روش برای اجرای قوس های با شعاع بزرگ استفاده می شود. در این روش، قوس بدست آمده تابع شکل زیرسازی خواهد بود. برای پوشش کاری، غالبا از پنل های کم ضخامت در چند لایه استفاده شده که به صورت افقی نصب می شوند. صفحات گچی با فشار و به تدریج بر روی زیرسازی خم شده و به وسیله پیچ TN بر روی استادها متصل و محکم می گردند .
ایجاد قوس به روش تر
در این روش از یک قالب مخصوص استفاده می شود و می توان قوس های با شعاع کمتری نسبت به روش خشک ایجاد نمود. برای این منظور مراحل زیر انجام می شود :
صفحه گچی را بر روی یک شاسی ساخته شده از سازها به نحوی قرار داده که سطحی که قرار است در معرض فشار قرار گیرد، رو به بالا باشد. ابعاد شاسی مذکور باید به گونه ای باشد که لبه های پنل از آن بیرون بزند، بدین ترتیب لبه های پنل آزاد بوده و آب اضافه از لبه ها سرزیر می شود .
با استفاده از غلطک سوزنی، کاغذ روکش سطحی که قرار است در معرض فشار قرار گیرد حفره دار می شود (حرکت غلطک باید در دو جهت طولی و عرضی پنل صورت پذیرد).
سطح مذکور را به وسیله آب پاش دستی یا غلطک حوله ای خیس و چند دقیقه صبر کرده تا آب جذب پنل شود . این کار آن قدر تکرار می شود تا پنل به حد اشباع برسد .
صفحه اشباع شده بر روی قالب مخصوص قرار داده شده و لبه های دو سر آن یک قطعه پروفیل ( فک ثابت) و یک قطعه چوب چهار تراش ( فک متحرک) مهار می شود .
دو عدد سازه بر لبه های صفحه قرار داده شده و به وسیله چسب نواری به یکدیگر محکم می شوند. صفحه مهار شده از قالب خارج شده و اجازه داده می شود که آب اضافه خود را از دست بدهد .
صفحه خشک به شکل قالب مورد نظر در آمده و آماده نصب می باشد.
